• مشاهده تمامی اخبار

  • اخبار صنفی

  • مشاهیر وکالت

  • مقالات

  • قرارداد حق الوکاله

  • تخلفات انتظامی

  • قوانین و مقررات جدید

  • نظریات مشورتی

  • مصوبات هیات مدیره

  • اخلاق حرفه ای

  • معرفی کتاب

  • چهره ها در عدلیه

  • نغز نامه

  • گوشه های تاریخ

  • همایش های حقوقی

  • فرهنگی و هنری

  • عکس هفته

  • لایحه جامع وکالت رسمی

  • آداب الدعوی -نوشته رحمان زارع

  • مشاهیر قضاوت

  • رقص آتش - نوشته رحمان زارع

  • مصاحبه ها

  • زنان و کودکان

  • حقوق بین الملل

  • حقوق و سینما

  •  
    • آئین‌نامه مرجع ملی و نهاد هماهنگی کنوانسیون سازمان ملل متحد برای مبارزه با فساد مصوب 1392

      باتشکر از آقای دکتر بهروز جوانمرد
      هیأت‌وزیران در جلسه ۲۱/۱۲/۱۳۹۲ به پیشنهاد شماره ۴۸۲۲۲/۰۱/۹۰ مورخ ۲۴/۱۲/۱۳۹۰ وزارت دادگستری و به استناد اصل یکصد و سی و هشتم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و برای اجرای تصویب‌نامه شماره ۲۵۸۸۴۰/۴۴۱۳۶ مورخ ۲۴/۱۲/۱۳۸۸، آئین‌نامه مرجع ملی و نهاد هماهنگی کنوانسیون سازمان ملل متحد برای مبارزه با فساد را به شرح زیر تصویب کرد:
       ماده۱ـ در این آئین‌نامه اصطلاحات زیر در معانی مشروح مربوط بکار می‌روند:
      الف ـ کنوانسیون: کنوانسیون سازمان ملل متحد برای مبارزه با فساد ـ مصوب ۱۳۸۲ـ (برابر با سال ۲۰۰۳ میلادی) موضوع قانون الحاق دولت جمهوری اسلامی ایران به کنوانسیون سازمان ملل متحد برای مبارزه با فساد ـ مصوب ۱۳۸۷ـ .
      ب ـ مرجع ملی: وزارت دادگستری به عنوان نهاد هماهنگ کننده.
      ج ـ نظارت و ارزیابی: پایش و ارزیابی مستمر و دوره‌ای فعالیت دستگاه‌های دولتی و بخش‌های عمومی غیردولتی، تعاونی و خصوصی در اجرای مفاد کنوانسیون در چارچوب قوانین و مقررات مربوط.
      د ـ دبیرخانه: واحد اداری مستقر در وزارت دادگستری که تحت نظارت دبیر مرجع ملی فعالیت می‌‌کند.
      هـ ـ مجمع دولت‌های عضو: مجمع موضوع بند (۱) ماده (۶۳) کنوانسیون.
      و ـ دبیرخانه کنوانسیون: دفتر مقابله با مواد مخدر و جرم سازمان ملل متحد مستقر در وین که از سوی دبیرکل سازمان ملل متحد مسئول پیگیری اجرای ماده (۶۴) کنوانسیون است.
      زـ مرور: فرآیند بررسی و ارزیابی تدابیر و اقدامات هریک از دولت‌های عضو برای اجرای مفاد کنوانسیون توسط سایر اعضاء بر اساس الزامات مندرج در بند (۷) ماده (۶۳) کنوانسیون و مصوبات مجمع دولت‌های عضو.
      ح ـ شورا: شورای مرجع ملی.
      ماده۲ـ این آئین‌نامه در اجرای کنوانسیون تصویب و مرجع ملی در چارچوب کنوانسیون فعالیت می‌کند و هدف آن ایجاد بسترهای لازم جهت تحقق اهداف کنوانسیون است.
      ماده۳ـ وظایـف و اختیارات مرجع ملی در چارچوب قوانین و مقررات مربوط به شرح زیر می‌باشد:
      ۱ـ تدوین برنامه‌های اجرایی و دستورالعمل‌ها در زمینه اجرای مفاد کنوانسیون.
      ۲ـ تبادل اطلاعات و تجربیات مرتبط با کنوانسیون با اشخاص ذی‌صلاح موضوع کنوانسیون با رعایت مصالح کشور مطابق دستورالعمل مصوب مرجع ملی.
      ۳ـ ایجاد هماهنگی بین دستگاه‌ها، نهادها و اشخاص موضوع کنوانسیون و حسب مورد کمک به افزایش همکاری بین بخشی در راستای اجرای کنوانسیون.
      ۴ـ شناسایی خلأها و الزامات و ضرورت‌های تقنینی، اجرایی و قضایی و ارایه گزارش و پیشنهاد به مراجع مربوط.
      ۵ ـ برقراری ارتباط با دبیرخانه کنوانسیون و تشکیلات وابسته با هماهنگی وزارت امور خارجه.
      ۶ ـ مشارکت در تهیه، تدوین و پیگیری تصویب یادداشت تفاهم و موافقتنامه‌های دو یا چند جانبه و همکاری در تنظیم روابط با سایر دولت‌ها و سازمان‌های بین‌المللی به منظور پیگیری همکاری‌های بین‌المللی در زمینه اجرای کنوانسیون و بهره‌گیری بهینه از ظرفیت‌های آن.
      ۷ـ تهیه، تنظیم و ارایه گزارش‌های مرور، دوره‌ای و موردی جمهوری اسلامی ایران با همکاری سایر دستگاه‌های ذی‌ربط.
      ۸ ـ مدیریت و هدایـت فرایند مرور سایر کشورهای عضو توسط جمهوری اسلامی ایران.
      ۹ـ تعیین و معرفی مأمور یا مأموران رابط با هماهنگی دستگاه‌های ذی‌ربط، به منظور تسهیل ارتباط مؤثر حسب مورد بین مراجع ذی‌صلاح داخلی و خارجی در چارچوب ترتیبات یا موافقتنامه‌های دو جانبه.
      ۱۰ـ مساعدت به دستگاه‌های اجرایی و سازمان‌های مردم نهاد و بخش خصوصی به منظور آموزش و تقویت بنیه علمی و عملی لازم در راستای پیشگیری و مبارزه با فساد و در صورت لزوم فراهم‌سازی و تبادل اطلاعات علمی و تحقیقی.
      ۱۱ـ همکاری با دستگاه‌های ذی‌ربط به منظور افزایش آگاهی‌های عمومی از جمله ایجاد دیدارگاه (پایگاه) اطلاع‌رسانی.
      ۱۲ـ نظارت و پیگیری مستمر بر اجرای مفاد کنوانسیون و ارزیابی آن.
      ۱۳ـ مشارکت مؤثر در فعالیتهای مجمع دولتهای عضو و نهادهای وابسته با هماهنگی وزارت امور خارجه و همکاری دیگر نهادهای صلاحیتدار داخلی و پیگیری، هماهنگی و نظارت بر اجرای مصوبات مجمع مذکور در چارچوب قوانین و مقررات داخلی.
      ماده۴ـ ارکان مرجع ملی عبارتند از:
      ۱ـ رئیس (وزیر دادگستری)
      ۲ـ شورای مرجع ملی
      ۳ـ دبیر
      ماده۵ ـ وظایف و اختیارات رئیس عبارتند از:
      ۱ـ ریاست شورا و نظارت بر حسن اجرای مصوبات آن
      ۲‌ـ ارتباط و هماهنگی با دستگاه‌های اجرایی، تقنینی و قضایی و سازمان‌های مردم نهاد داخلی
      ۳ـ ارتباط و هماهنگی با مراجع خارجی و بین‌المللی ذی‌ربط، با هماهنگی دستگاه‌های ذی‌ربط و رعایت مقررات مربوط
      ۴ـ ارایه گزارش عملکرد دوره‌ای یا موردی مرجع ملی به مقامات کشور
      ۵ ـ پیشنهاد بودجه مرجع ملی
      ۶ ـ تدوین برنامه‌های اجرایی و ابلاغ آن به دستگاه‌های اجرایی مربوط در چارچوب مقررات
      ۷ـ ارزیابی عملکرد بر مبنای برنامه‌های ابلاغی
      ۸ ـ سایر وظایف و اختیارات مرجع ملی مصرح در ماده (۳) که در اختیار سایر ارکان قرار داده نشده‌است.
      تبصره ـ رئیس می‌تواند بخشی از اختیارات و وظایف خود را به معاونین و مدیران ذی‌ربط خود تفویض کند.
      ماده۶ ـ شورای مرجع ملی با هدف هماهنگی و ارایه مشورت به رئیس در موارد ارجاعی، با ترکیب زیر تشکیل می‌شود:
      ۱ـ رئیس مرجع ملی (رییس شورا)
      ۲ـ دبیر مرجع ملی (دبیر شورا)
      ۳ـ معاون حقوقی قوه قضاییه
      ۴ـ معاون اجتماعی و پیشگیری از وقوع جرم قوه قضاییه
      ۵ ـ رئیس کل دادگستری استان تهران
      ۶ ـ رئیس سازمان حسابرسی یا یکی از معاونان وی
      ۷ـ رئیس دیوان محاسبات کشور یا یکی از معاونان وی
      ۸ ـ رئیس سازمان بازرسی کل کشور یا یکی از معاونان وی
      ۹ـ نمایندگان مطلع و تام‌الاختیار:
      الف ـ وزارت اطلاعات
      ب ـ وزارت امور خارجه
      پ ‌ـ وزارت امور اقتصادی و دارایی
      ت ـ وزارت کشور
      ث ـ شورای عالی امنیت ملی
      ج ـ دادستانی کل کشور
      چ ـ بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران
      ح ـ قوه قضائیه در حوزه مبارزه با مفاسد اقتصادی
      خ ـ سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران
      د ـ نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران
      ذـ معاونت برنامه‌ریزی و نظارت راهبردی رئیس جمهور
      رـ معاونت توسعه مدیریت و سرمایه انسانی رئیس جمهور
      تبصره ـ دبیر شورا می‌تواند حسب مورد از نمایندگان سایر دستگاه‌های اجرایی، قضایی و تقنینی و نمایندگان بخش خصوصی و سازمان‌های مردم نهاد و کارشناسان مجرب دعوت نماید.
      ماده۷ـ شورا به تشخیص رئیس و با دعوت اعضاء توسط دبیر تشکیل جلسه خواهد داد.
      ماده۸ ـ دبیر مرجع ملی از میان معاونان وزیر دادگستری که در زمینه کنوانسیون تجربه کافی دارد توسط رئیس منصوب می‌شود.
      ماده۹ـ وظایف دبیر مرجع ملی عبارتند از:
      ۱ـ تمشیت امور اداری و اجرایی مرجع ملی
      ۲ـ دعوت از اعضاء، تهیه دستور جلسات، تدوین صورتجلسات و ابلاغ مصوبات مرجع ملی به دستگاه‌های اجرایی و پیگیری آنها
      ۳ـ کسب آگاهی و جمع‌آوری اطلاعات درباره تحولات بین‌المللی مرتبط با کنوانسیون و ارایه گزارش به رئیس مرجع و اعضاء شورا
      ۴ـ ارتباط با دبیرخانه کنوانسیون و پاسخ به استعلامات و پرسش‌های واصل شده از آن، با اطلاع رئیس مرجع ملی و با هماهنگی وزارت امور خارجه
      ۵ ـ پیشنهـاد ترکیب هیأت‌های اعـزامـی بـرای شـرکت در اجلاس‌های مربـوط به کنوانسیون به رئیس مرجع ملی
      ۶ ـ پیگیری اجرای مصوبات مرجع ملی
      ۷ـ پیگیری تشکیل کارگروه‌های تخصصی با حضور خود یا نماینده وی در آن
      ۸ ـ ایجاد بانک اطلاعات اسناد و گزارش‌های مربوط به کنوانسیون
      ۹ـ پیگیری اجرای مصوبات مجمع ملی دولت‌های عضو در چهارچوب قوانین و مقررات داخلی
      تبصره ـ دبیر می‌تواند با تأیید رئیس از مراکز پژوهشی و کارشناسان مجرب جهت انجام وظایف دبیرخانه استفاده نماید.
      ماده۱۰ـ دبیرخانه با رعایت ساختار تشکیلاتی وزارت دادگستری در این وزارتخانه با مسئولیت دبیر مرجع ملی تشکیل و انجام وظیفه می‌نماید.
      ماده ۱۱ـ در اجرای مطلوب وظایف و اختیارات مرجع ملی، کارگروه‌های تخصصی حسب نظر شورای مرجع ملی تشکیل و اصلاح می‌شوند. عناوین، وظایف، ترکیب اعضاء و دستورالعمل کاری هر یک از کارگروه‌های تخصصی با نظر شورای مرجع ملی تعیین و با حکم رئیس مرجع ملی ابلاغ می‌شود.
      تبصره ـ گزارش‌ها و مصوبات کارگروه‌ها از طریق دبیر و حسب مورد به رئیس و اعضای شورا ارسال می‌شوند.
      ماده ۱۲ـ وزیر دادگسـتری مسئول نظارت بر حسن اجرای این آئین‌نامه می‌باشد و تمامی نهادها و دستگاه‌های اجرایی در چارچوب وظایف محوله موظف به همکاری هستند

    نظر خود را ثبت کنید
    نام کاربر
    متن
       

    Design By Gitysoft