تنها، محل برگزاری این کنگره ملی در اصفهان است

وارد سالن مجلل همایش­ ها که می­ شویم، تازه باورمان شد که انگار چنین مراسمی و چنین عزمی امکان­ پذیر و میسر است. از نام­ ها و آوازه­ ها که بگذریم؛ از عکس­ ها و صورت­ ها که بگذریم؛ هنگامی که کناری، در صندلی، خودمان را رها می­ کردیم و گرم سخنرانی می­ شدیم؛ وقتی حواسمان را که تازه شش دانگ جمع شده بود، و دوباره در شکوه سالن زیبای هتل گم شده بود، نهیب می­زدیم. این را با خودمان می­ گفتیم: آری، پس می­شود!!

آری، پس می­ شود وکلای کانون­ ها همه از تمام سرزمین مادری، یک جا جمع شوند. اول از همه این­که ببینیم چه عظمتی داریم ما و خود گاهی این بزرگی را به (بزرگی خویش البته!!) فراموش می­ کنیم. حالا شکوه اصفهان را با شکوه همبستگی همکاران در هم که بیامیزید، نقش­ های مُنبت محل را که دوباره فراموش کنیم، یادآوری­ های دکتر کاتوزیان و دکتر هاشمی را که به یاد بیاوریم، می­ شود فهمید که در۴۲۰ کیلومتری جنوب تهران گفته­ هایی ابراز می­ شود که ۴۲۰ کیلومتر بالاتر زبان ها در آن اگر نخواهیم بگوییم قاصر است، کم فروغند لااقل.

دکتر تقی­ خانی، این مرد ستایش برانگیز و مدرس مدرسه حقوق را می­ بینید که با سایر همکاران اصفهان ،دائماً در حال آمد و شد هستند.انگار ادعایی نیست برای آنها.

همکارانی هستند (و در کنگره برای خودم شخصاً به قطع اثبات شد که چه بسیار هم هستند) که وکالت را نه فقط یک حرفه، که یک منزلت می­ دانند. و چه سخت است در این کشاکش اقتصادی و نتوانستن­ ها و نشدن­ ها، در این بی­ فروغی جلال خورشید، در این ملال حزن­ انگیز کوکوها، صدای آب شنیدن. آبی که هرچند، چند صد متر آن طرف تر از مکان برگزاری همایش، زنده نیست و سی و سه پلش مدتهاست در آرزوی ناشدنی بارور شدن، پیر و فرتوت می­­ شود ولی گوش­ ها را که تیز کنید انگار می­ توان زمزمه هایی از صدا شنید.

دوستانی در کنگره پیشنهاد دادند، که کنگره برود از اصفهان؛ (البته از تلاش برگزارکنندگان به شایستگی تقدیر شد). این دوستانِ جان البته اگر مقداری اهل سینما(!) بودند به خاطر می­ آوردند که "جشنواره پرشکوه فیلم کودک اصفهان" روزگاری از این شهر بالاجبار رفت و در شهر دیگر نیز طاقت دوری نداشت و حالا هم که برگشته دیگر خسته و ناتوان شده است. انگار هنوز دلخور است که چرا از کنار زاینده­ رودش راندند!!

ربطی بین جشنواره فیلم و کنگره ملی وکلا قطعاً نیست. فقط این را فراموش نکنیم که تنها، محل برگزاری این کنگره ملی در اصفهان است.هرچند ابوین و طفل دوساله اش متعلق به این شهر هستند؛ هر چند نطفه در این شهر بسته شده ولی کسی به خاطر نمی­ آورد که کانون اصفهان، خود را پادشاه تمام فصل کنگره خوانده باشد. بگذاریم، شکوه پاییز را هر سال در اصفهان نظاره کنیم. شاید اگر کنگره از اصفهان (که انصافاً از لحاظ عرض و طول جغرافیایی هم خوش مسیر است!) برود... غمگین و خسته­ دل شود. کسی چه می­ داند؟ روا نیست حالا که برگ­ ریزان است، برگ سبز نحیف سر برآورده را زرد کنیم. خلاصه اینکه قضاوت با شما!!

با تشکر از جناب پنجه پور